Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Εμένα οι φίλοι μου...

"Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα

Eμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά που κάνουν τραμπάλα
στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια, Πατήσια, Μεταξουργείο, Μετς
Κάνουν ό,τι λάχει πλασιέ τσελεμεντέδων και εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους

και ενώνουν έρημους διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες

παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται

Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών Μέγεθος  γραμματοσειράς
Εξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη
Πάνω τους έχετε κρεμάσει

εκατομμύρια σιδερένια μανταλάκια
τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά κοστούμια
σημάδια από καύτρες, περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές, κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες, καθυστέρηση
Το τηλέφωνο, σπασμένα γυαλιά,

το ασθενοφόρο κανείς!

Κάνουν ό,τι λάχει
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί η δική σας, μόνο για γλείψιμο κάνει
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά και σύρματα
στα χέρια σας, στο λαιμό σας"


Ενα ποίημα της Κ.Γώγου, που με τόσο σπαραχτικά, παραστατικά λόγια περιγράφει τους φίλους της, τους φίλους όλων μας. Κι ας μας ρήμαξαν όμως το κόκκινο χρώμα, εμείς θα συνεχίσουμε με αυτό να γράφουμε,για 'μας, για την ελευθερία μας.