05-02-09
Κυανή Ακτή-Καβούρι
Στη θάλασσα μέσα
και στου βυθού την ελαφρότητα,
οπου τα όνειρα ζωντανεύουν,
δύο ψυχές ενώνονται για μια ευχή...
Οι ματιές μας σαν ηχώ
επαναλαμβάνουν σιωπηλά:
"...μέσα, πιο μέσα...",
πέρα απο κάθε τι σαρκικό
Πάντα όμως ξυπνάω
και εύχομαι για θάνατο,
τα χείλη μου για πάντα
να μπλέξουν στα δικά σου...
και στου βυθού την ελαφρότητα,
οπου τα όνειρα ζωντανεύουν,
δύο ψυχές ενώνονται για μια ευχή...
Οι ματιές μας σαν ηχώ
επαναλαμβάνουν σιωπηλά:
"...μέσα, πιο μέσα...",
πέρα απο κάθε τι σαρκικό
Πάντα όμως ξυπνάω
και εύχομαι για θάνατο,
τα χείλη μου για πάντα
να μπλέξουν στα δικά σου...
Ενα απόσπασμα απο την ομώνυμη ταινία... Η κεκαρμένη θάλασσα μου ξυπνάει τόσο ζεστά συναισθήματα, τόσο οικεία και αυτή η ταινία τόσα πολλά ερωτήματα... Αλλά παραμένω με ενα "γιατί"....
3 σχόλια:
Πολύ ωραίο αυτό που μας παραθέτεις απ' την εν λόγω ταινία!
Προσωπικά, αν δε το έχεις δει ήδη, συνιστώ και το Σκάφανδρο και η Πεταλούδα, που πραμματεύεται το ίδιο θέμα, από αλλιώτικη σκοπιά. Για μια πιο πλήρης θεώρηση...
Ίσως και πιο ειλικρινής ταινία με το θεατή της...:)
Οχι δε την έχω δει αλλά θα τη δω σύντομα...
"...μέσα, πιο μέσα...",
πέρα απο κάθε τι σαρκικό
Καλημέρα Αερικό.
Δημοσίευση σχολίου